Soğukta Donmuş Eller Hayata Tutunmakta Zorluk Çeker

Sokakta kar var, bir ben kaldım,

İçimde bir boşluk, her adım daldım.

Bir yudum daha, soğukta eririm,

Zamanla kaybolur, içimden bir şey silinir.

Beyaz karlar altında, kimse yok,

Bir kutu daha, içim donmuş çok.

Buz gibi rüzgar, içimi sarar,

Her yudumda kaybolurum, bilinmez yarınlar.

Bir gece daha, dertlerim artar,

Ve yine o karanlık içimi sarar.

Bir parça huzur, belki de yoktur,

Ama soğukta kaybolmak, bana iyi gelir.