Sinem AKKOÇ

Genç Olmak Zorunda Kalmak                Günümüzde genç olmak, dışarıdan bakıldığında özgürlük gibi görünse de, aslında çoğu zaman görünmeyen yükleri sırtlamaktır. Hayatın en “enerjik” yıllarında olduğumuz söylenir. Oysa gençlik, çoğu zaman enerjiden çok yönsüzlük hissiyle geçer. Çünkü hem bugünü yaşamak, hem de geleceği planlamak zorunda bırakılırız.                Gençler, çoğu zaman kendi seçimlerinden çok başkalarının beklentileriyle şekillenen bir yolun içinde bulurlar kendilerini. “Ne olacaksın?” sorusu küçük yaşlardan beri peşimizi bırakmaz. Oysa bu sorunun cevabı, çoğumuz için henüz net değildir. Kimse bir anda karar veremez, ne olmak istediğini... Hele ki dünya bu kadar belirsizken.           Ekonomik sorunlar, eğitimdeki eşitsizlik, iş bulma kaygısı... Bunlar yalnızca büyüklerin değil, gençlerin de gerçekleri artık. Henüz tam olarak hayata atılmadan, hayat...

 

             Nevruz, çok eski zamanlardan beri kutlanan bir bayramdır. Bugün birçok ülke tarafından baharın gelişi olarak kutlansa da, aslında bu bayramın kökleri binlerce yıl öncesine dayanır.                Nevruz, Orta Asya, Pers, Mezopotamya ve Türk kültürlerinde önemli bir yere sahiptir. Eski Türkler için Nevruz, Ergenekon’dan çıkış günü olarak kabul edilirdi. Efsaneye göre, Türkler uzun yıllar demir dağlarla çevrili bir vadide mahsur kalmış ve sonunda bu dağları eriterek özgürlüklerine kavuşmuşlardı. Bu yüzden Nevruz, özgürlüğün ve yeni başlangıçların sembolü haline gelmiştir.                Pers kültüründe ise Nevruz, yeni yılın başlangıcı olarak kabul edilir. İran mitolojisinde, bu günün dünyayı yöneten büyük bir kral tarafından kutlanmaya başlandığı anlatılır. O günden beri, Persler ve çevre milletler Nevruz’u bir yılbaşı bayramı olarak k...

               Bazen her şey yolunda gider ama tek bir kötü olay bütün günümüzü mahveder. Mesela biri bir şey söyler, aklına takılır, saatlerce düşünürsün. Ya da on tane güzel an yaşarsın ama gece yatarken aklında sadece o kötü an kalır. Neden böyle oluyor bilmiyorum ama hepimiz yaşıyoruz bunu.                Kötü anılar nedense daha ağır basıyor. Güzel bir söz duyunca seviniyoruz ama birinin söylediği kötü bir şey günlerce aklımızdan çıkmıyor. Bazen kendimiz hakkında yüzlerce iyi şey bilirken, tek bir hatamız yüzünden moralimiz bozuluyor. Sanki kötü şeyler beynimize kazınıyor da güzel olanlar bir anda uçup gidiyor.               Haberleri açıyorsun, hep kötü şeyler var. İnsanlar da zaten en çok kötü şeyleri konuşuyor. Belki de hayatı böyle görmeye alıştık. Ama bazen durup düşünmek lazım. Güzel şeyleri de fark etmek, o anlara biraz daha uzun süre tutunmak laz...